شعرهایی که به دلم نشسته اند

از هیچ و هرگزها همواره میسازم هر روز و هر ساعت هر روز و هر ساعت تو بی هراس از من من بی حواس از تو شعرهایی که به دلم نشسته اند...

بعد از این غربت و جدایی‌ها بعد از این سال‌های خیس نمور ما به هم می‌رسیم و اسرافیل در همان لحظه می‌دمد در صور عطیه مشاهری فرد حس شاعر رو میفهمم. شاید بگی توش امیده اما من می‌گم این ته ناامیدیه. شعرهایی که به دلم نشسته اند...